بهترین اتوماتور چیست؟

بهترین اتومایزر همانی است که به بهترین وجه برای ویپ شما مناسب است. بنابراین مهم است که جنبه های مختلف مربوط به شما را درک کنید تا در نهایت بهترین اتمیزر را پیدا کنید.

برای شروع، باید آرزوی خود را شناسایی کنید، که به دو روش متمایز انجام می شود. 

• استنشاق غیر مستقیم
• استنشاق مستقیم

اما ما همچنین باید تأثیر پروپیلن گلیکول و گلیسیرین گیاهی را در مایعات الکترونیکی درک کنیم.

1- استنشاق غیر مستقیم

این همان چیزی است که قبل از قورت دادن بخار آن را استنشاق می کنیم. به طور کلی، این مکش اغلب محدود است و نیازی به مکش زیاد ندارد، بنابراین نیازی به انتخاب اتومایزر با جریان هوای زیاد نیست.

پس کدام اتومایزر را انتخاب کنیم؟

برای این نوع ویپ، بهتر است یک اتومایزر مجهز به سینی برای یک سیم پیچ انتخاب کنید، نیازی به بالا بودن توان و گردش هوا متوسط ​​به پایین است. همه با یک دهانه داخلی در نوک قطره ای نسبتاً باریک تا متوسط ​​(حدود 6 تا 8 میلی متر) مرتبط هستند.

اکثر مصرف‌کنندگانی که به این روش بخار می‌کنند، طعم مایعات الکترونیکی را ترجیح می‌دهند و با قدرت‌های بین 12 وات تا حدود 22 وات بخار می‌کنند، بنابراین بهتر است از مقاومت‌هایی بین 2Ω تا 0.9Ω استفاده کنند. اما اغلب کاربران یک مصالحه در 1.2Ω یا 1.5Ω برای توان 18W پیدا می کنند.

کدام مقاومت را انتخاب کنیم؟

روی کلیرومایزر انتخاب مقاومت ساده است زیرا اختصاصی است و مقدار آن روی کپسول نوشته شده است. عاقلانه ترین کاری که می توان هنگام شروع کار انجام داد استفاده از مقدار حدود 1.5Ω در Kanthal است.

روی یک اتومایزر قابل بازسازی، دانستن سه نوع مختلف مقاومتی که بیشترین استفاده را دارند مهم است.

کانتال یکی از پایدارترین مواد در هنگام گرمایش است (مقدار آن بسیار کم یا اصلاً متفاوت است) بنابراین مناسب ترین ماده است. فولاد ضد زنگ (SS316L) مقاومتی است که در هنگام گرم شدن پایداری کمتری دارد (مقدار مقاومت آن در هنگام گرم شدن مواد کمی تغییر می کند)، اما با این وجود می توان آن را در حالت قدرت یا در حالت کنترل دما که از این تغییرات پشتیبانی می کند بخار داد. درباره ی، عطف به نیکل (Ni200) مقدار مقاومت آن در زمانی که سرما بسیار کم است و در هنگام گرم شدن آنقدر ناپایدار است که نمی توان آن را با حالت برق بخار کرد. بنابراین استفاده از حالت کنترل دما برای بخار کردن با این نوع سیم های مقاومتی ضروری است.

ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین ساختارها و مهم‌تر از همه آن‌هایی که کاملاً برای اتومایزرهای «طعم‌آور» مناسب هستند عبارتند از: 

• یک مقاومت ساده کانتال با یک سیم 0.3 میلی متری روی یک تکیه گاه 2 یا 2.5 میلی متری (قطر داخلی) برای 8 تا 9 چرخش محکم مرتبط با توان بین 18 تا 22 وات
• مقاومت ساده در فولاد ضد زنگ (SS316L) با سیم 0.2 میلی متری روی یک تکیه گاه 2 یا 2.5 میلی متری برای 8 تا 9 پیچ محکم مرتبط با توان بین 18 تا 20 وات. از طرف دیگر، اگر کنترل دما را انتخاب می کنید، به شما توصیه می کنم چرخش های فاصله دار انجام دهید.
• یک مقاومت نیکل ساده (Ni200) با سیم 0.2 میلی متری روی یک تکیه گاه با قطر 3 تا 4 میلی متر برای 12 دور فاصله، فقط با کنترل دما قابل استفاده است.

2- استنشاق مستقیم

این به شما این امکان را می دهد که مقدار زیادی بخار را مستقیماً در هنگام استنشاق ببلعید. به طور کلی، این مکش نیاز به جریان هوای زیادی دارد، بنابراین جریان هوای زیادی روی اتومایزر وجود دارد.

پس کدام اتومایزر را انتخاب کنیم؟

برای این نوع بخار، بهتر است یک اتومایزر مجهز به یک صفحه سیم پیچ دوبل یا یک صفحه سیم پیچ تکی متشکل از ناودانی (انواع گیره) که از مقاومت های ضخیم، عریض یا عجیب و غریب (کویل های کار شده با چندین سیم مرتبط) پشتیبانی می کند، انتخاب کنید. توان عموماً بسیار زیاد است، بالای 35 وات، و مجموعه ها دارای مقدار مقاومتی کمتر از 0.5Ω هستند. هرچه مقدار مقاومت کمتر باشد، قدرت باید بیشتر باشد، به همان ترتیب که هرچه مقاومت های خود را با مخلوط کردن چندین سیم بیشتر کنید، مقدار کمتر خواهد بود و انرژی بیشتری برای گرم کردن نیاز دارد. بنابراین ضروری است که اتومایزری را انتخاب کنید که بتواند گرمایی را که با مجموعه خود به آن تحمیل می کنید به بهترین شکل دفع کند، بنابراین یک اتمایزر با جریان هوای زیاد (دو یا حتی چهار برابر) و مجهز به یک قطره چکه بسیار گسترده بین 10 میلی متر است. دهانه داخلی 15 میلی متر، حتی برای برخی قطره چکان هایی که توان بیش از 100 وات را می پذیرند.

اکثر مصرف کنندگانی که به این روش بخار می کنند بخارهای بزرگ با ابرهای ضخیم را ترجیح می دهند، بازگرداندن طعم ها از کیفیت پایین تری برخوردار است زیرا حرارت مایع بیشتر است. همچنین این نوع ویپ اغلب با مایعات الکترونیکی مملو از گلیسیرین گیاهی همراه است. توان ها معمولاً بیشتر از 35 وات با مقاومت های برابر یا کمتر از 0.5Ω هستند.

کدام مقاومت ها را انتخاب کنیم؟

برای پاک کننده، به عنوان یک قاعده، همه چیز نشان داده شده است. مقاومت مقدار نسبتاً پایینی دارد، بین 0.2 تا 0.5Ω (در کانتال با کویل های کلاپتون دوتایی و سه گانه) و اتومایزر توان های بالای 30 وات یا حتی برای کلیرومایزرهای خاص از 40 وات تا 80 وات و حتی 100 وات را برای برخی محصولات می پذیرد.

ویپ در استنشاق مستقیم بسیار هوایی است و تولید زیاد بخار را تضمین می کند. با توجه به طعم ها در جایگاه دوم قرار می گیرند و در بهترین حالت مصالحه ای بین خوب و قابل قبول است که می توان با یک ویپ زیر اهم انتظار داشت.

با هم همینطور است اتومایزرهای قابل بازسازی، اولویت مقدار بخار با چگالی آن است. بستگی به این دارد که اتومایزر دارای مزایای ذکر شده قبلی باشد (جریان هوا، نوک قطره، صفحه)، و همچنین به مجموعه استفاده شده.

استنشاق مستقیم با یک مکش بزرگ انجام می‌شود که اثر آن بالا بردن مقدار زیادی مایع از طریق مویرگ به مقاومت است که این مایع باید با حرارت قابل توجهی از طریق قدرت و در نتیجه بخار زیاد به سرعت مصرف کند.

برای اینکه بتوان قدرت قابل توجهی اعمال کرد، سیم مقاومتی باید ضخیم و حتی کار شده باشد. بنابراین با سیم‌های کانتال 0.4 میلی‌متری (حداقل آن) در سیم‌پیچ دوبل، یک مونتاژ متوسط ​​به دست می‌آورید که می‌توان آن را با قدرت 35 وات بخار داد. هرچه سیم شما ضخیم‌تر باشد، مقدار مقاومت کمتر خواهد بود و قدرت بیشتری باید افزایش دهید. در مورد مجموعه های کار شده که چندین سیم را به هم متصل می کنند نیز همین گونه است، این ازدواج ها اغلب در کانتال، نیکروم (NiCr80) و فولاد ضد زنگ (مواظب باشید به نیکل به نام Ni200 توجه نکنید)، مقدار مواد و نحوه کار آن اجازه می دهد. برای ساختن ابرهای توهم آور

همچنین جنبه هایی از طراحی اتومایزر وجود دارد که برای این دو نوع ویپ مطرح می شود. این ظرفیت حجمی در محفظه تبخیر، نحوه هدایت هوا به لطف سوراخ های هوا، موقعیت گل میخ ها و نحوه توزیع فضا است. مدل‌ها و طرح‌های مختلف بسیار زیادی وجود دارد که تعیین بهترین سازش دشوار است.

با این حال، در قطره چکان‌های طعم‌دار، محفظه‌های کوچک‌تر تمایل دارند طعم‌ها را متمرکز کرده و طعم خوشمزه‌تر و شیرین‌تری ارائه دهند. برعکس، این لزوماً برای اتمایزرهای در نظر گرفته شده برای Cloud با محفظه بزرگ صادق نیست.

برای نتیجه گیری، با این دو روش بخارپز، همیشه یک "بهترین" اتومایزر برای شما وجود دارد!

3- تأثیر پروپیلن گلیکول و گلیسیرین گیاهی

نسبت پروپیلن گلیکول و گلیسیرین گیاهی (PG/VG) تأثیر اساسی بر روی ویپ دارد.

آنچه جالب است در مورد به یاد داشته باشید پروپیلن گلیکول. این ماده یک تقویت کننده طعم است، قوام آن مایع است و هر چه مایعات الکترونیکی بیشتر باشد طعم ها بیشتر جنبه طعمی دقیق و دلپذیری دارند. همچنین بستر اصلی برای ادرار کردن معطر است. از گرم شدن ناراحت است و چگالی بخار غلیظی ارائه نمی دهد.

همچنین مهم است که بدانیم که گلیسیرین گیاهی قوام بسیار غلیظی دارد. هنگامی که VG گرم می شود، چگالی بخار بسیار غلیظی ارائه می دهد، اما علاوه بر آن طعم های مخلوط شده با VG کاملاً پراکنده هستند و کیفیت طعم دقیق را ارائه نمی دهند. بازدم گریزان و کم رنگ است.

تمام این عناصر ضروری به شما این امکان را می‌دهند که اتومایزر مورد نیاز خود را پیدا کنید. در حالی که می‌دانید می‌توان با ساختن یک دستگاه طعم‌دهنده یک ابرساز کوچک و یک اتومایزر در نظر گرفته شده برای ابر، به محدودیت‌های هر محصول نزدیک شد، یک طعم کوچک. کافی است مجموعه ای متناسب با محصول و محدودیت های آن بسازید، جریان هوا را تنظیم کنید، آن را با قطره چکه خوب تجهیز کنید و مایع الکترونیکی را انتخاب کنید که می خواهید بر روی طعم یا تولید بخار آن را تصعید کنید. ، یا حتی ترکیبی از این دو.

سیلوی.آی